مالتی پلکس بر پایه تفکیک طول موج (WDM) به چه معنی است؟
مالتی پلکس بر پایه تفکیک طول موج (WDM) یک تکنولوژی یا تکنیک ماژولاسیون جریان‌های متعدد داده است، یعنی فیبر نوری سیگنال‌های دارای طول موج‌های مختلفِ (رنگها) نور لیزر را با یک فیبر نوری واحد حمل می‌کند. WDM ارتباط دو جهته و همچنین افزایش ظرفیت سیگنال را فراهم می‌کند.
WDM در واقع تسهیم‌سازی با تقسیم فرکانس (FDM) است، اما به طول موج نور ارتباط دارد نه فرکانس نور. با این حال، از آنجایی که طول موج و فرکانس یک رابطه معکوس دارند (طول موج کوتاه‌تر به معنای فرکانس بالاتر است)، اصطلاحات WDM و FDM در واقع همان تکنولوژی را توضیح می‌دهند
نور موجود در کابل نوری که برای انتقال داده‌ها و سیگنال‌های ارتباطی استفاده می‌شود.
ساختار سیستم‌های مالتی پلکس
سیستم‌های مالتی پلکس بر پایه تفکیک طول موج می‌توانند سیگنال‌ها را با مالتی پلکس کردن ترکیب و آن‌ها را با دی مالتی پلکس کننده از هم جدا کنند و با کابل فیبری مناسب، این دو کار را می‌توان همزمان انجام داد؛ به علاوه، این دو دستگاه همچنین می‌توانند به عنوان یک مالتی پلکس‌کننده حذف/اضافه (ADM) عمل کنند، به این معنی که می‌توانند به طور همزمان برخی پرتوهای نور را اضافه و سایر پرتوهای نور را حذف کنند و جهت آن‌ها را به سایر مقصدها و دستگاه‌ها تغییر دهند.
قبلا اینگونه فیلتر کردن پرتوهای نور با دستگاه‌های اتالونِ استاندارد به نام تداخل سنج فابری-پرو با استفاده از شیشه با پوشش نازک پلاستیکی انجام می‌گرفت. اولین فناوری WDM در اوائل دهه ۱۹۷۰ درک شد و در اواخر دهه ۱۹۷۰ در آزمایشگاه تحقق یافت. اما این فناوری تنها دو سیگنال را ترکیب می‌کرد و چند سال بعد هنوز هم بسیار گران‌قیمت بود.از سال ۲۰۱۱، سیستم‌های WDM می‌توانند ۱۶۰ سیگنال را مدیریت کنند که یک سیستم ۱۰ گیگابایت / ثانیه با یک جفت فیبر نوری سینگل رسانا را به بیش از ۱.۶ ثانیه/ Tbit (یعنی ۱۶۰۰ گیگابیت در ثانیه) گسترش دهد.
مالتی پلکس بر پایه تفکیک طول موج
سیستم های معمولی مالتی پلکس بر پایه تفکیک طول موج (WDM) از فیبر نوری سینگل مود (SMF) استفاده می‌کنند. این فیبر نوری تنها برای یک پرتوِ نور است و قطر هسته ۹ میلیونیوم متری (۹ میکرومتر) دارد. سیستم‌های دیگر با کابلهای فیبر مولتی مود (فیبرMM) دارای قطر هسته حدود ۵۰ میکرومتری هستند. استانداردسازی و تحقیقات گسترده به طور قابل ملاحظه‌ای باعث کاهش هزینه‌های سیستم شده است.
سیستم‌های WDM بر اساس دسته‌های طول موج، به WDM غیرمتراکم یا (CWDM) و WDM متراکم (DWDM) تقسیم می‌شوند.
CWDM با ۸ کانال (یعنی ۸ فیبر نوری) با آنچه که به عنوان "سی باند (C-Band)" یا "پنجره اربیوم" شناخته می‌شود با طول موج‌های ۱۵۵۰ نانومتر (نانومتر یا بیلیونیوم متر) فعالیت می‌کند. DWDM نیز در سی باند اما با ۴۰ کانال در فاصله ۱۰۰ گیگاهرتز یا ۸۰ کانال در فاصله ۵۰ گیگاهرتز عمل می‌کند.
حتی فناوری جدیدتر، به نام تقویت رامان (Raman)، از نور در باند ال (۱۵۶۵ تا ۱۶۲۵ نانومتر) استفاده می‌کند، و تقریبا این ظرفیت‌ها را دو برابر می‌کند.
چنان‌چه در زمینه مالتی پلکس بر پایه تفکیک طول موج (WDM) پرسشی برای‌تان باقی مانده است می‌توانید از طریق بخش تالار گفتگو پرسش‌تان را با ما و دیگر کاربران سایت در میان بگذارید.