کابل کشی فیبر نوری برای ساختمان های ساخته شده

فیبر نوری به عنوان یکی از بهترین و سریع‌ترین ابزارهای انتقال اطلاعات گسترش زیادی یافته است. مفهوم FTTH اولین بار در سال 1999 مطرح شد و ژاپن اولین کشوری بود که از آن استفاده نمود و یکی از روش‌های مقرون به صرفه برای زیرساخت های ارتباطی می‌باشد. راه‌های مختلفی برای کشیدن فیبر نوری از مرکز تلفن محلی تا تجهیزات شبکه وجود دارد که به صورت اختصاری به صورت FTTX نمایش داده می‌شود.FTTX در واقع ساختارهای مختلف کشیدن فیبر نوری همراه با کابل مسی و یا بدون کابل مسی اشاره دارد. از جمله این ساختارها شامل:

Fiber To The Home) FTTH)

فیبر نوری در تمام مسیر از مرکز مخابرات تا داخل منزل مسکونی و یا واحد مشترک کشیده می‌شود و توسط ONT به مشترک واگذار می شود. در واقع در این روش مسیر ارتباط از مرکز مخابرات تا منازل مسکونی تماماً از طریق فیبر نوری صورت می پذیرد. FTTH، روشی برای دسترسی به اینترنت با سرعت بالا است. در این روش، از یک نقطه مرکزی، کابل‌های فیبر نوری به ساختمان‌ها و خانه‌ها به صورت مستقیم کشیده می‌شود که باعث افزایش سرعت به صورت چشم‌گیر در قیاس با دیگر تکنولوژی‌ها در سرعت اتصال به اینترنت می‌شود. 

FTTH به کاربران اینترنت، نوید سرعت‌هایی تا ۱۰۰ مگابیت بر ثانیه (Mbps) را می‌دهد که تا ۱۰۰ برابر سرعت بهتری را نسبت به مودم‌های کابلی یا DSL عادی ارائه می‌دهد. مهم‌ترین ویژگی FTTH اتصال مستقیم سیم‌کشی فیبر نوری به خانه‌ها و آپارتمان‌ها است. در شبکه‌های FTTH، کابل‌کشی فیبر نوری از یک دفتر مرکزی و از طریق یک هاب توزیع فیبر اجرا می‌شوند. سپس کابل‌ها از طریق یک اکسس پوینت (AP) و در نهایت از طریق یک ترمینال که به عنوان جعبه اتصال عمل می‌کند، به خانه می‌روند.

Fiber To The Premises) FTTP)

FTTP یک فناوری پیشرفته است که یک اصطلاح گسترده‌تر نسبت به FTTH است که به معنای کابل‌کشی فیبر نوری در مکان‌های متفاوت، از جمله خانه‌های مسکونی، ساختمان‌های تجاری، مشاغل و کسب و کارها و سایر سازه‌ها می‌شود. نکته حائز توجه این مورد است که این تکنولوژی فقط به خانه‌های مسکونی محدود نشده و هر مکانی که امکان گسترش فیبر در آن وجود داشته باشد می‌تواند از این فناوری استفاده کند. 

Fiber To The Basement) FTTB)

در این روش کابل‌کشی فیبر نوری تا مرز ورودی به هر ساختمان تجاری، صنعتی، مسکونی صورت می‌پذیرد و اتصالات داخلی توسط ارتباطات با‌سیم یا بی‌سیم و هر روش غیر از فیبرنوری صورت می‌پذیرد. این روش بیشتر برای منازل مسکونی چند واحدی صورت می‌پذیرد.

Fiber To The Node Or Neighborhood) FTTN)

به معنای اتصال شبکه فیبر‌ نوری به توزیع کننده‌ها است.

Fiber To The Curb) FTTC)

ارتباط شبکه فیبر‌ نوری به کابینت‌های دسترسی است.

کابل کشی فیبر نوری برای ساختمان های ساخته شده

به منظور کابل‌کشی فیبر نوری در یک ساختمان ساخته شده عواملی نظیر انتخاب نوع کابل و تکنیک های کابل کشی و توپولوژی‌های شبکه بندی را مد نظر قرار دارد. در ادامه به چند نکات در این زمینه اشاره کرده‌ایم.

نوع کاربری ساختمان: مسکونی، تجاری، صنعتی و...

تکنولوژی:تکنولوژی و سخت افزارهای مورد نیاز برای شبکه بندی.

توپولوژی شبکه: نوع ارتباط بین سیستم های شبکه.

قابلیت توسعه پذیری: امکان اضافه نمودن کابل ها و سیستم های جدید.

با توجه به نکاتی که در بالا ذکر شد 4 روش به منظور کابل کشی فیبر نوری برای ساختمان مطرح می شود.

1- کابل کشی فیبر نوری مبتنی برBreakout

2- کابل کشی فیبر نوری مبتنی بر میکروتیوب ها

3- کابل کشی فیبر نوری مبتنی بر دسترسی آسان

4- کابل کشی فیبر نوری مبتنی بر توپولوژی ستاره ای

1- کابل کشی فیبر نوری مبتنی برBreakout

در این روش که همانند روش کابل‌های تلویزیونی است کابل‌ها از یک جعبه توزیع نوری که در پایین ساختمان تعبیه شده است به تمام طبقات ساختمان کشیده می‌شود و از آنجا سپس توسط پریز به کابل مشترک متصل می‌گردد. تعداد فیبرهای به کار گرفته شده برای هر کابل با تعداد پریزهای هر طبقه برابر است. از این روش به منظور کابل کشی در بیشتر جهان استفاده می‌شود و در هر نوع ساختمانی قابل اجرا است.

2- کابل کشی فیبر نوری مبتنی بر میکروتیوب‌ها

در این روش تیوب‌های کوچکی به مشترکین هر واحد اختصاص داده می‌شود. همچنین می‌توان تیوب‌هایی که در یک طبقه قرار گرفته‌اند را به وسیله کانکتورهای خاصی به یک‌دیگر متصل کرد. از این روش بیشتر برای ساختمان‌هایی که تعداد مشترکین آن مشخص نیستند مورد استفاده قرار می‌گیرد.

3- کابل کشی فیبر نوری مبتنی بر دسترسی آسان

این روش در واقع ترکیبی از دو روش قبلی است، در این روش یک کابل فیبر نوری که شامل چندین فیبر نوری در درون خود است به مشترکان جداگانه اختصاص می‌یابد. این روش یکی از آسانترین و انعطاف پذیرترین روش‌های کابل کشی فیبر نوری برای ساختمان‌های آپارتمانی می‌باشد.

4- کابل کشی فیبر نوری مبتنی بر توپولوژی ستاره ای

در این روش یک کابل توزیع از اتاق فنی به هر آپارتمان کشیده می شود. این روش به دلیل هزینه های پایین آن محبوب است اما از معایب این روش این است که اگر تعداد پریزها زیاد شوند به منظور حفظ شعاع خمش در موقع انتشار کابل های توزیع منجر به بروز مشکلاتی خواهد شد.

تجهیزات مورد استفاده برای کابل کشی فیبر نوری در ساختمان های ساخته شده

دستگاهOLT

OLT مخفف عبارتOptical Line Terminal می‌باشد که به معنای ترمینال خط نوری است. این دستگاه در شرکت مخابرات نصب می‌شود و وظیفه آن مدیریت داده بین سوئیچ شبکه مرکزی و مودم هایONT می‌باشد.

مودمONT

این مودم همان مودمی است که در منازل و یا شرکت یافت می‌شود و فیبر نوری کشیده شده از شرکت مخابرات به آن متصل می‌گردد. این نوع مودم علاوه بر اینترنت می‌توانند تلفن، وای فای وSIP TRUNK را نیز ارائه نمایند.

باکسFAT

این باکس که عموماً در دیوار نصب می‌گردد، محافظ ترمینال و اسپلیتر نوری است. تعداد پورت‌هایFAT متفاوت می‌باشد و از 4 تا 48 پورت متغیر است.

کابل دراپ (Drop Cable)

این کابل که به منظور ارتباط کابل فیبر نوری تا مشترک است. این کابل‌ها تک یا دو کور هستند و قابلیت نصب در بیرون ساختمان را دارند.

جعبهODB

این جعبه فیبر نوری ورودی در بین واحدهای دیگر توزیع می‌شود و نگه‌دارنده اسپلیترهای داخل ساختمان هستند.

اسپلیتر

اسپلیتر جعبه معکبی کوچکی است که دارای سه پورت می‌باشد که از آن برای تقسیم کردن سیگنال خط تلفن اصلی و به یک سیگنال تلفن و سیگنال ADSL می‌باشد. اسپلیتر در واقع امکان استفاده همزمان هم از تلفن و هم از اینترنت را فراهم می‌سازد.

کابینتODC

جعبه هایی هستند که در بیرون از ساختمان به منظور انعطاف‌پذیری شبکه‌بندی و ارتباط با سیستم‌های Access مورد استفاده قرار می‌گیرد.