ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال (Cryptocurrency) یا رمز ارز امروزه بسیار از آن صحبت می شود اما با وجود تمام تبلیغاتی که درباره آن صورت گرفته است بسیاری از افراد درباره آن اطلاعات کافی ندارند. ما در این مقاله قصد داریم به شما  ارز دیجیتال را معرفی نماییم.

یکی از مهمترین دلایل استفاده از ارز دیجیتال این است که هیچ نهاد و سازمانی و دولتی بر روی آن نظارت نمی کند و همین ویژگی غیرمتمرکز بودن ارزهای دیجیتال است که باعث شده است دولتها در مدیریت و نظارت شبکه های بلاک چین هیچ نظارتی نداشته باشد. شبکه بلاک چین بستری است که ارزهای تولید شده از طریق آن رد و بدل می شوند.

فناوری بلاک چین در واقع بستری است که به افراد امکان مشاهده تراکنش های صورت گرفته را خواهد داد، حال چه این افراد در شبکه حضور داشته باشند یا نداشته باشند.

با استفاده از ارزهای دیجیتال تولید شده افراد قادر خواهند بود تراکنش های مالی را در نقاط مختلف دنیا انجام دهند. به منظور انجام این تراکنش ها افراد نیاز به کلیدهای عمومی و خصوصی دارند. در واقع این کلیدها، امنیت ارزهای دیجیتال را بالا می برند و تراکنش ها در واقع همان رمزنگاری های فرآیندها هستند.

روش هایی که در گذشته به منظور تراکنش های مالی با ارز دیجیتال صورت میگرفته است مبالغ زیادی را بانک ها و موسسات مالی به عنوان کارمزد دریافت می کرده اند اما در روش های امروزی چنین موانعی برداشته شده است و افراد قادر هستند تا با پرداخت مبلغ اندکی به عنوان کارمزد تراکنش های مالی خود را انجام بدهند.

در مورد تاریخچه پیدایش ارز دیجیتال اطلاعات دقیقی در دسترس نیست اما پدیدآورنده بیت کوین را به فردی به نام ساتوشی ناکاموتو نسبت داده اند. از اطلاعات هویتی این فرد اطلاعاتی در دسترس نیست اما از حدس هایی که در این زمینه زده شده است این است که گفته شده شاید این نام، نام گروهی از افراد است که زمینه تولید و گسترش بیت کوین فعالیت داشته اند.

انواع ارز دیجیتال

ارزهای دیجیتال به دو گروه زیر دسته بندی می شوند:

1- ارز دیجیتال کنترل شده: این نوع از ارزها توسط سازمان ها و یا دولت تولید می شود.

2- ارز دیجیتال کنترل نشده: این نوع از ارز را هیچ نهادی نمی تواند کنترل کند و مسیر تراکنش ها کاملا رمز نگاری شده است. ارز دیجیتال رمزنگاری شده در ابتدا رمزنگاری و پروتکل ها را ایجاد نموده و سپس به تحلیل آنها می پردازد. این ارزها به دلیل اینکه رمزنگاری می شوند توسط افراد دیگر قابل تغییر و یا اختلال نیستند.

انواع ارزهای دیجیتال

ارز های دیجیتال نیز خود به نوع دسته بندی می شوند:

1- آلت کوین ها: دارایی دیجیتال هستند که بر روی بلاک چین خودشان تولید شده اند. مانند بیت کوین.

2- توکن ها: این نوع از ارزهای دیجیتال بلاک چین مخصوص به خودشان را ندارد و بر روی بلاک چین سایر کوین ها عمل می نمایند. مانندBNB

تفاوت ارز دیجیتال کنترل شده و کنترل نشده

اگر چه هر دو نوع جزء ارزهای دیجیتال محسوب می شوند اما تفاوت هایی نیز با یکدیگر دارند که در ادامه به آنها اشاره کرده ایم:

ساختار:ارزهای دیجیتال کنترل شده توسط نهادهای خاصی و توسط کامپیوترهای مخصوصی تولید می شوند که تحت قوانین درون شبکه خاصی هستند اما ارزهای دیجیتال کنترل نشده توسط افراد تولید شده و قوانین حاکم بر آنها تابع اکثریت است.

بررسی هویت افراد: در ارزهای دیجیتال کنترل شده افراد به منظور استفاده از آنها نیاز است تا مدارک شناسایی و عکس خود را ارائه دهند اما در ارزهای دیجیتال کنترل نشده نیازی به ارائه مدارک نیست هرچند که معاملات این گونه ارزها ثبت می شود و حالت ناشناس ندارد.

محرمانگی:  در ارزهای دیجیتال کنترل شده شما قادر نیستند تا آدرس کیف پول و تراکنش های مالی را مشاهده نمایید چرا که این اطلاعات حالت محرمانه دارند. اما در نوع ارزهای دیجیتال کنترل نشده از آنجا که تراکنش ها بر روی یک بستر عمومی صورت میگیرد افراد قادر هستند تراکنش های یکدیگر را ببیند.

قابلیت کنترل: ارزهای دیجیتال کنترل شده از آنجا که توسط نهادها و سازمان های مربوطه تولید می شوند به منظور جلوگیری از پولشویی و کلاهبرداری مورد کنترل و نظارت قرار می گیرند اما ارزهای دیجیتال کنترل نشده چون توسط افراد تولید شده و تحت اجماع سایر افراد نیز هستند، تغییر در بلاک چین به ندرت اتفاق می افتد.

طریقه ایجاد ارز دیجیتال

به منظور تولید و استخراج ارز دیجیتال، عنوانی به نام هش وجود دارد. هش در واقع هر بلوک اطلاعاتی را به بلوک قبلی خود مرتبط می سازد و این بلوک ها را در شبکه بلاک چین خود نگهداری می کنند.

افرادی که قصد تولید ارز دیجیتال را دارند با تولید کردن هر بلوک و اضافه کردن این بلوک ها به بلاک چین خودشان ارز دیجیتال را تولید می نمایند. در ادامه ما به مراحل تولید ارزهای دیجیتال اشاره نموده ایم.

در مرحله اول افراد براساس کریپتوکارنسی های موجود در کیف پول دیجیتال خود سعی می نماید تا ارز دیجیتال خود را به شخص دیگری ارسال نماید.

در مرحله دوم تراکنش ارسال شده منتظر می ماند تا توسط ماینر دیگری روی بلاک چین انتخاب شود این تراکنش تا زمانیکه توسط ماینر دیگری دریافت نشده است به صورت معلق در استخر تراکنش های تایید نشده می ماند. نحوه چیدمان در این استخر به این صورت است که تراکنش ها در استخرهای طبقه بندی کوچکتری طبقه بندی می شوند.

در مرحله سوم ماینرها که به آنها نود نیز گفته می شود تراکنش ها را از استخر انتخاب نموده و به صورت یک بلاک در می آورند. بلاک ها در واقع حاوی تراکنش ها و اطلاعات دیگری مانند زمان سنج و امضای دیجیتال و ... می شوند.

در مرحله چهارم ماینرها پس از ایجاد بلاکی از تراکنش ها، به منظور افزدون بلاک ها به بلاک چین خود نیاز به امضا دارند به این امضاproof of work یا امضای اثبات کار گفته می شود. در این مرحله نیاز است تا ماینرها مسائل سنگین ریاضی را انجام دهند. هر مسئله ریاضی مربوط به بلاک با مسائل ریاضی مربوط به بلاک های دیگر متفاوت است. به این مرحله ماینینگ نیز گفته می شود.

در مرحله پنجم هر ماینری که بتواند امضای مربوط به بلاک خود را پیدا کند بلاک و امضا را برای سایر ماینرها منتشر می کند.

مرحله ششم سایر ماینرها بلاک و امضای دیجیتال آن را بررسی میکنند تا صحت آن را تأیید نمایند. اگر صحت آن بلاک و امضای آن را ماینرهای دیگر تایید کنند آن بلاک میتواند به بلاک چین اضافه شود.

در مرحله بعدی هر بلاک دیگری که پس از این بلاک به بلاک چین اضافه شود تأییده برای آن بلاک محسوب میگردد.

کلام آخر

تاکنون با وجود خبرها و جنجال های زیادی که درباره ارزهای دیجیتال شنیده ایم اما در واقعیت در زمینه رشد و بسترسازی برای ارزهای دیجیتال اتفاق خاصی نیفتاده است. امیدواریم که در آینده بیشتر به ارزش ارزهای دیجیتال پی ببریم و قدم های خوبی برای گسترش آن برداشته شود.