آشنایی با دوربین مداربسته تحت شبکه IP
دوربین مداربسته تحت شبکه IP دوربینی است که دادهها را از طریق یک شبکه کامپیوتری ارسال و دریافت می‌کند. این دوربین‌ها برای کار نیاز به اتصال به اینترنت از طریق وای‌فای و یا به صورت سیمی دارند. به منظور آشنایی با دوربین مداربسته تحت شبکه IP ما در این مقاله به بررسی آنها می‌پردازیم و جوانب مختلف آنها معرفی می‌نماییم.
دوربین‌های IP برای چه مواردی استفاده می‌شوند؟
دوربین‌های IP بیشتر برای محیطهای تجاری و صنعتی استفاده می‌شوند، اما به دلیل مقرون به‌صرفه بودن و سهولت در استفاده، در سیستمهای امنیتی خانه نیز محبوبیت بیشتری یافتهاند. به لطف ارتقا فناوری و کاهش نیاز به تجهیزات بیشتر و حجیم‌تر، دوربین‌های مداربسته مبتنی بر IP تنها به اندازه چند اینچ طول دارند و بنابراین برای نظارت بر فضاهای کوچک و بزرگ، از جمله در گاو صندوق‌ها گرفته تا دفاتر خصوصی و طبقات فروشگاهها مناسب هستند.
برنامههای امنیتی خانه
بسیاری از صاحبخانهها به دلایل مختلف سیستمهای امنیتی خانه خود را ارتقا دادهاند و از دوربین‌های IP در داخل و بیرون منزل خود استفاده کردهاند. همانطور که عنوان شد اندازه این دوربین‌ها بسیار کوچک هستند و می‌توان آنها را بدون اینکه دیگران از وجود آنها اطلاع داشته باشند استفاده کرد. این نوع دوربین‌ها برای خانوادههایی که فرزندان کوچکی دارند و می‌خواهند اطلاع حاصل کنند که فرزندان آنها در هنگام نبود پرستار بچه چه کاری انجام می‌دهد نیز بسیار مناسب هستند.
برنامههای امنیتی کسب‌وکار
صاحبان مشاغل به منظور جلوگیری از سرقت یا سوء رفتار کارکنان خود از دوربین‌های امنیتی برای این کار استفاده می‌کنند این دوربین‌ها برای کمک به صاحبان مشاغل برای کنترل بیشتر بر کارکنان و فرآیندهای کاری خود استفاده می‌کنند. فناوری به کار رفته در دوربین‌های مداربسته امنیتی امروزه به قدری پیشرفت کرده است که می‌تواند تصویر پلاک خودرو را از صدها فوت دورتر نیز ثبت نماید یا تصویر یک شخص را به وضوح بگیرد مانند عکسی که مستقیماً گرفته شده است.
فناوری دوربین‌های مداربسته مبتنی بر IP چگونه کار می‌کند؟
در حالی که دوربین‌های آنالوگ برای انتقال تصاویر به مانیتور یا DVR به کابل ویدئو نیاز دارند، دوربین IP دارای قابلیت انتقال تصویر از طریق اتصال داده را دارند که می‌تواند اترنت، USB و WI-FI باشد. دوربین‌های مداربسته IP درست مانند هر دستگاه شبکه دیگر، مانند چاپگر یا اسکنر، مستقیماً به شبکه متصل می‌شود.
دوربین‌های مداربسته تحت شبکه IP تصاویر با کیفیت بالا را ضبط می‌کند و تقریباً مشابه یک تصویر دیجیتالی عمل می‌کند، اما چیزی که باعث می‌شود آنها را از مدلهای قبلی متمایز نماید قابلیت فشرده‌سازی و انتقال خودکار آنها بر روی شبکه است – مانند شبکههای کامپیوتری یا شبکه کابلی- زیرساخت لازم برای اتصال به سیستم اینترنت از قبل فراهم شده است. تنها کاری که باید انجام دهید این است که آنها را به همان روشی که لپ‌تاپ خود را به وای‌فای وصل می‌کند، برای دوربین‌های مداربسته تحت شبکه نیز این کار را انجام دهید.
انواع دوربین‌های مداربسته تحت شبکه IP
در مورد دوربین‌های اینترنتی، سه نوع سیستم وجود دارد که می‌توانید پیاده‌سازی کنید:
شبکههای بی‌سیم: این شبکهها از وای‌فای برای انتقال داده از یک مودم بی‌سیم استفاده می‌کنند. تنظیم و سفارشی‌سازی آنها آسان است، اما برای دسترسی غیرمجاز در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
شبکههای سیمی: شبکههای سیمی از طریق کابلهای شبکه به مودم یا روتر پهن باند متصل می‌شوند و سریع‌ترین و مطمئنترین راه برای اتصال دوربین‌های IP شما هستند. احتمال قطع یا تداخل سیگنال بسیار کم است و عملاً هیچ خطری برای دسترسی غیر مجاز وجود ندارد.
شبکه تلفن همراه: اگرچه ممکن است این گزینه راحت‌ترین گزینه از بین موارد بالا باشد، اما کندترین مورد نیز می‌باشد. یک تلفن همراه ایمن‌تر از وای‌فای است و راه‌اندازی آن بسیار آسان است، زیرا اکثر دوربین‌های IP به طور کامل مجهز به فرستندههای تلفن همراه هستند و نیاز به نصب کمی دارند. با تمام این اوصاف، یک شبکه تلفن همراه احتمالاً گرانتر از سه مورد قبلی نیز هست.
دوربین‌های PTZ: دوربین‌های بزرگنمایی با قابلیت زاویه دید (PTZ) می‌توان میدان دید و زاویه آن را از طریق یک اپراتور از راه دور تنظیم نمود و به کاربران این امکان را می‌دهد تا با کنترل بیشتری رویدادها را ردیابی کنند. آنها می‌توانند مناطق وسیعی را پوشش دهند و معمولاً برای نظارت بر فضاهای باز عمومی استفاده می‌شوند.
دوربین مداربسته IP ثابت: دوربین‌های IP ثابت در موقعیت ایستا عمل می‌کنند و یک نمای واحد را در میدان دید دوربین ارائه می‌دهند و به طور مداوم سوژهها را در یک قاب از پیش تعیین شده تحت نظر قرار می‌دهند. دوربین‌های ثابت به طور گسترده در داخل و خارج از خانه مورد استفاده قرار می‌گیرند. در مقایسه با دوربین‌های PTZ، آنها به پهنای باند کمتری برای پشتیبانی نیاز دارند.
دوربین‌های POE یا POE+: دوربین‌های POE از کابل اترنت (معمولاً CAT5 یا CAT6) برای تأمین همزمان برق و داده استفاده می‌کنند. این نوع دوربین‌ها نیاز به دو کابل جداگانه برای منبع تغذیه و دادهها ندارند، بنابراین سخت‌افزار مورد نیاز کاهش می‌یابد. بنابراین تجهیزات شبکه کمتری برای نصب و راه‌اندازی آنها مورد نیاز است. به همین جهت نصب سیستمهای POE آسانتر است و هزینه نگهداری آنها در مقایسه با سیستمهای سنتی کمتر است. تفاوت بین POE و POE+ در میزان جریان برقی است که هر یک برای تغذیه سیستمهای خود منتقل می‌کنند. سیستمهای استاندارد POE بیشتر دوربین‌های IP را تغذیه می‌کنند و برق را تا 15 وات انتقال می‌دهند. سیستمهای POE+ حداکثر تا 30 وات برق را منتقل می‌کنند و معمولاً در دوربین‌های پرقدرت با مکانیزم گرمایش و سرمایش استفاده می‌شوند.
مواردی که باید در هنگام خرید دوربین مداربسته تحت شبکه در نظر داشته باشید:
فضای حافظه ابری و داخلی: هنگام بررسی دوربین‌های IP، فضای ذخیره‌سازی بسیار مهم است. بسیاری از شرکتها موظفند بسته به صنعت و دستورات محلی، فیلمهای امنیتی را برای مدت مشخصی حفظ کنند. اکثر سیستمهای نظارتی دادهها را در فضای ذخیره‌سازی ابری، درایو حالت جامد (SSD) یا هارد دیسک (HHD) منتقل می‌کنند.
قابلیت POE: دوربین‌های IP که می‌توانند از طریق اتصال POE تغذیه شوند، خطر و هزینه سیم‌کشی را از بین می‌برند. در مقایسه با دوربین‌های کاملاً بی‌سیم، دوربین‌های IP تحت شبکه POE در انتقال دادهها باثبات عمل می‌کنند و کمتر با تداخل دستگاههای مجاور روبرو می‌شوند.
رمزنگاری دادههای ویدئویی: میزان امنیت دوربین‌های IP به میزان رمزگذاری دادهها و امنیت شبکه بستگی دارد. رمزگذاری راهی است برای مخفی کردن اطلاعات با در هم ریختن دادهها است به طوری که فقط افراد مجاز بتوانند آن را رمزگشایی کنند. دو نوع رمزنگاری برای دوربین‌های IP تحت شبکه وجود دارد، یکی در حالت استراحت و دیگری حالت انتقال می‌باشد.
- رمزگذاری در زمان استراحت: در این نوع رمزگذاری، دادهها در حالی که روی دوربین هستند محافظت می‌شود. RSA و AES دو نمونه از استانداردهای رمزگذاری هستند.
- رمزگذاری در حالت انتقال: در این نوع رمزگذاری، دادهها هنگام انتقال بر روی شبکه یا انتقال از ذخیره‌سازی محلی به فضای ابری محافظت می‌شوند.
اشتراک گذاری فوری ویدئو: یکی از قابلیتهای سیستمهای نظارتی IP تحت شبکه جدیدتر، امکان به اشتراک گذاری کلیپهای ویدئویی از طریق پیام کوتاه، ایمیل و موارد دیگر می‌باشد. این امر مدت زمان لازم برای هشدار به مقامات هنگام وقوع حوادث و اقدام فوری را کاهش می‌دهد.
کیفیت ویدئو: دوربین‌های IP به طور کلی در مقایسه با دوربین‌های آنالوگ کیفیت فیلم بالاتری دارند. از آنجا که آنها سیگنالهای دیجیتال را منتقل می‌کنند، می‌توانند جزئیات بیشتری را ثبت کنند.
تجزیه و تحلیل مبتنی بر لبه: سیستمهای نظارتی مدرن از هوش مصنوعی (AI) و تجزیه و تحلیل مبتنی بر لبه برای تشخیص افراد و اشیاء در دوربین استفاده می‌کنند.
جریان پایدار: دوربین‌های IP که در حالت جریان پایدار عمل می‌کنند، پهنای باند زیادی را مصرف می‌کنند و مقیاس‌پذیری و هزینه کمتری برای شرکتها و سازمانهای بزرگ دارند.